مطالعه موردی دام کوچک شماره ۲۵

کیس ۲۵: سگ ماده ۳ ساله Miniature Schnauzer با علائم اورولوژی
شرح کیس:
یک سگ ماده ۳ ساله نژاد Miniature Schnauzer برای بررسی مشکلات اورولوژی از جمله پولاکیوریا (افزایش دفعات ادرار)، دیوریا (درد حین ادرار) و دیسکزیا (درد حین دفع) به کلینیک آورده شد. صاحب سگ همچنین به وجود هماچوریای شدید (خون در ادرار) اشاره کرد. در معاینه فیزیکی، ساختارهای سفت غیرطبیعی در ناحیه مثانه ادراری احساس شد که باعث شد احتمال اورولیتیاز (تشکیل سنگ در مثانه) مطرح شود.
برای تشخیص دقیقتر، رادیوگرافی جانبی و دُرزپشتی از شکم تهیه شد و همچنین یک سونوگرافی از مثانه انجام گرفت.
برای دیدن آزمایش ها کلیک کنید
برای مشاهده آزمایش ادرار کیس ۲۵ کلیک کنید

برای مشاهده سونوگرافی کیس ۲۵ کلیک کنید

برای مشاهده رادیوگرافی کیس ۲۵ کلیک کنید

نتایج آزمایشها و بررسیها:
رادیوگرافی: تصاویر رادیوگرافی از نمای جانبی و دُرزپشتی (Figure 25.1) نشاندهنده وجود سنگهای متعدد در مثانه ادراری بودند.
سونوگرافی: در سونوگرافی مثانه (Figure 25.2)، وجود سنگها تأیید شد، اما تعداد سنگها در رادیوگرافی بیشتر از سونوگرافی مشاهده شد.
آزمایش ادرار:
- رنگ ظاهری ادرار: کدر و قرمز رنگ شرابی
- چگالی نسبی ادرار: ۱.۰۲۶
- pH ادرار: ۷.۶ (قلیایی)
- پروتئین: ++
- نیتریت: +
- خون: +++
- سلولهای قرمز خون: >۵۰ /hpf
- سلولهای سفید خون: ۲۴ /hpf
- کریستالهای موجود: کریستالهای مگنزیوم آمونیوم فسفات (MAP) به مقدار زیاد

یک سگ ماده نژاد Miniature Schnauzer با هماچوریا، پولاکیوریا و وجود کریستالهای استروویت در ادرار به کلینیک آورده شده است. تشخیص احتمالی شما چیست؟
تشخیص: سنگهای استروویت (Struvite Uroliths)
با توجه به نتایج رادیوگرافی، سونوگرافی و آزمایش ادرار، تشخیص سنگهای استروویت (Magnesium Ammonium Phosphate - MAP) تأیید شد. عفونت مجاری ادراری همراه با تولید آنزیم اورهآز توسط باکتریها باعث افزایش قلیائیت ادرار شده و تشکیل سنگهای استروویت را تسهیل کرده است.
بیماری: اورولیتیاز ناشی از سنگهای استروویت
- سنگهای استروویت، یکی از رایجترین انواع سنگهای ادراری در سگها، ناشی از عفونتهای باکتریایی است که باعث افزایش pH ادرار و تشکیل کریستالهای مگنزیوم آمونیوم فسفات میشوند. این سنگها معمولاً در اثر عفونتهای ادراری تولیدکننده اورهآز، به خصوص باکتریهای استافیلوکوکوس و پروتئوس ایجاد میشوند.
مکانیسم:
- باکتریهای تولیدکننده اورهآز باعث شکستن اوره به آمونیاک و دیاکسید کربن میشوند. آمونیاک در واکنش با آب، آمونیوم و یون هیدروکسید تشکیل میدهد که به قلیایی شدن ادرار کمک میکند.
- این محیط قلیایی، فسفات آزاد کرده و باعث تشکیل کریستالهای استروویت میشود.
علائم بالینی:
- پولاکیوریا (افزایش دفعات ادرار)
- دیوریا (درد حین ادرار)
- هماچوریا (وجود خون در ادرار)
- کریستالوری (وجود کریستالهای استروویت در ادرار)
تشخیص:
- رادیوگرافی و سونوگرافی: برای شناسایی سنگهای ادراری.
- آزمایش ادرار: برای ارزیابی pH ادرار، پروتئینوری و وجود کریستالهای استروویت.
- کشت ادرار: برای شناسایی باکتریهای تولیدکننده اورهآز که به تشکیل سنگها کمک میکنند.
درمان:
- آنتیبیوتیکدرمانی: برای مقابله با عفونتهای باکتریایی.
- رژیم غذایی اسیدیکننده ادرار: برای کاهش pH ادرار و جلوگیری از تشکیل سنگهای جدید.
- برداشتن سنگها: از طریق جراحی سیستوتومی (cystotomy) یا لیزر لیتوتریپسی (laser lithotripsy).
- مدیریت بلندمدت: شامل نظارت بر عفونتهای ادراری و جلوگیری از تکرار سنگها با استفاده از رژیمهای غذایی مخصوص و بررسی دورهای ادرار.
پیشآگهی:
با درمان مناسب و حذف سنگها، احتمال بهبودی بالاست، اما بدون کنترل مناسب عفونت و مراقبتهای بعدی، خطر بازگشت سنگها وجود دارد.
نکات آموزشی برای دانشجویان دامپزشکی:
- تشخیص و درمان سنگهای استروویت نیاز به همکاری دقیق بین آزمایشهای تصویربرداری و آزمایشات ادرار دارد.
- آنتیبیوتیکدرمانی نقش کلیدی در کنترل عفونتهای ادراری دارد که باعث تشکیل این سنگها میشوند.
منابع
Lorenz, M. D., & Neer, T. M. (2006). Canine Internal Medicine: What’s Your Diagnosis? ۲nd Edition. Saunders Elsevier.
دیدگاهتان را بنویسید