مطالعه موردی دام کوچک شماره ۱۶
کیس ۱۶: سگ نر ۱۰ ساله نژاد Golden Retriever با ریجورژیتاسیون (بازگشت غذا)
شرح کیس:
یک سگ نر ۱۰ ساله نژاد Golden Retriever با سابقه‌ای از ریجورژیتاسیون روزانه غذا و بزاق برای مدت یک هفته به کلینیک آورده شد. این سگ تقریباً یک ماه است که علائم ریجورژیتاسیون متناوب داشته اما در هفته گذشته علائم بالینی، شامل سرفه و افزایش تلاش‌های تنفسی، تشدید شده‌اند. در معاینه فیزیکی، سگ آرام بود و تعداد تنفس ۳۶ بار در دقیقه و الگوی تنفسی محدود و قطعی داشت. در معاینه قلبی و عروقی هیچ نشانه غیرطبیعی مشاهده نشد و دمای مقعدی ۳۸.۹ درجه سانتی‌گراد بود. در معاینه ریه‌ها، صداهای برونکووزیکولار افزایش یافته در سمت راست قفسه سینه شنیده شد.
برای دیدن آزمایش ها کلیک کنید
برای مشاهده رادیوگرافی‌های جانبی و دورسو ونترال کیس ۱۶ کلیک کنید
این تصویر رادیوگرافی‌های جانبی و دورسو ونترال را از کیس ۱۶ نشان می‌دهد که به ارزیابی ساختار قفسه سینه و دیگر نواحی حیاتی حیوان کمک می‌کند. ناهنجاری‌ها در این تصاویر ممکن است به تشخیص دقیق کمک کنند.
رادیوگرافی قفسه سینه:
اتساع عمومی مری با حضور هوا (megаoesophagus) دیده شد. این وضعیت بیشتر در نمای جانبی چپ مشخص بود و نشان دهنده‌ی اتساع عمومی مری و عدم وجود انسداد است. یک ناحیه افزایش تیرگی ریه‌ها که به آسپیراسیون پنومونیت شباهت دارد، در ناحیه لوب میانی ریه سمت راست مشاهده شد.
برای مشاهده رادیوگرافی جانبی چپ کیس ۱۶ (تصویر دوم) کلیک کنید
این تصویر رادیوگرافی جانبی چپ به بررسی دقیق‌تر نواحی قفسه سینه کمک می‌کند و می‌تواند تغییرات احتمالی در ساختار استخوانی و اندام‌های داخلی را نشان دهد.
برای مشاهده رادیوگرافی جانبی چپ کیس ۱۶ کلیک کنید
این تصویر رادیوگرافی جانبی چپ، به ارزیابی مشکلات احتمالی در قفسه سینه و دیگر نواحی حیاتی حیوان کمک می‌کند. ناهنجاری‌های قابل توجه در این تصویر می‌تواند به تشخیص بهتر کمک کند.
برای مشاهده هماتولوژی کیس ۱۶ کلیک کنید
آزمایش هماتولوژی برای ارزیابی وضعیت سلول‌های خونی و بررسی سلامت عمومی حیوان به کار می‌رود. این آزمایش می‌تواند به تشخیص مشکلات خونی مانند کم‌خونی یا عفونت‌های سیستمیک کمک کند.
یک سگ نر ۱۰ ساله نژاد Golden Retriever با سابقه ریجورژیتاسیون روزانه غذا و بزاق و سرفه‌های مکرر به کلینیک آورده شده است. نتایج رادیوگرافی نشان‌دهنده اتساع عمومی مری و آسپیراسیون پنومونیت است. کدام یک از موارد زیر تشخیص محتمل‌ترین برای این سگ است؟
تشخیص: (برای ظاهر شدن کلیک کنید)
بر اساس نتایج رادیوگرافی، تشخیص مگااِزوفاگوس مطرح شد که به دلیل اتساع عمومی مری و حضور هوا در این ناحیه تأیید شد. همچنین، وجود آسپیراسیون پنومونیت ناشی از استنشاق مواد غذایی و بزاق به دلیل ریجورژیتاسیون مداوم نیز محتمل است.
بیماری: مگااِزوفاگوس (Megaoesophagus)
مگااِزوفاگوس به اتساع مری اطلاق می‌شود که معمولاً به دلیل ضعف در حرکات مری و عدم توانایی در انتقال غذا به معده رخ می‌دهد. این بیماری می‌تواند به صورت ایدیوپاتیک (بدون علت شناخته شده) یا به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای مانند میاستنی گراویس، هیپوتیروئیدیسم و آدرنالین ناکافی بروز کند.
مکانیسم :
- ضعف در حرکت مری و عدم توانایی در انتقال محتویات از مری به معده باعث تجمع غذا و بزاق در مری می‌شود.
- این وضعیت منجر به ریجورژیتاسیون و در موارد پیشرفته به آسپیراسیون پنومونیت می‌شود که از استنشاق محتویات مری به داخل ریه‌ها ناشی می‌شود.
علائم بالینی:
- ریجورژیتاسیون مکرر بدون تلاش شکمی (که با استفراغ متفاوت است).
- سرفه و تلاش‌های تنفسی افزایش‌یافته.
- آسپیراسیون پنومونیت به دلیل استنشاق محتویات مری به داخل ریه‌ها.
تشخیص:
- رادیوگرافی قفسه سینه: نشان‌دهنده اتساع مری با حضور هوا و احتمال آسپیراسیون.
- آزمایشات کامل خون: نشان‌دهنده التهاب (نوتروفیلی) و آنمی خفیف.
درمان:
- تغذیه در حالت عمودی (با استفاده از صندلی‌های مخصوص) برای جلوگیری از تجمع غذا در مری.
- درمان آسپیراسیون پنومونیت با آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف و مرطوب‌سازی ریه‌ها.
- اکسیژن درمانی و نظارت مداوم بر علائم تنفسی.
نکات آموزشی برای دانشجویان دامپزشکی:
- تشخیص دقیق ریجورژیتاسیون از استفراغ مهم است، زیرا هر کدام درمان و پیامدهای متفاوتی دارند.
- مدیریت مگااِزوفاگوس نیازمند توجه به تغذیه و جلوگیری از بروز عوارضی مانند آسپیراسیون پنومونیت است.
منابع
Lorenz, M. D., & Neer, T. M. (2006). Canine Internal Medicine: What’s Your Diagnosis? ۲nd Edition. Saunders Elsevier.
دیدگاهتان را بنویسید