مطالعه موردی دام کوچک شماره ۸
کیس ۸: سگ نر نژاد Labrador با بی‌حالی و لنگیدن پا
شرح کیس:
یک سگ نر ۵ سال و ۸ ماهه نژاد Labrador با سابقه ۴۸ ساعته بی‌حالی و لنگیدن پای چپ جلو به کلینیک آورده شد. صاحب سگ متوجه تورم در ناحیه مچ پا شده است. در معاینه، سگ افسرده و مخاط‌های بسیار رنگ‌پریده داشت و خون از لثه‌هایش به بیرون نشت می‌کرد. پای چپ جلو به شدت متورم و در اطراف مفصل مچ پر از مایع بود اما نه گرم بود و نه دردناک در هنگام لمس. سایر مفاصل طبیعی به نظر می‌رسیدند. ضربان قلب سگ ۱۴۰ ضربه در دقیقه بود و صدای سوفل سیستولیک ملایم شنیده شد. دمای مقعدی ۳۸.۵ درجه سانتی‌گراد بود و کمی خون تازه در دماسنج مشاهده شد.
برای دیدن آزمایش ها کلیک کنید
برای مشاهده هماتولوژی کیس ۸ (بخش اول) کلیک کنید
برای مشاهده هماتولوژی کیس ۸ (بخش دوم) کلیک کنید
توضیح: اگر به بیماری خاصی شک دارید، آزمایش دوم را بررسی کنید. این آزمایش ممکن است برای تأیید یا رد تشخیص نهایی کمک کند. در صورتی که نشانه‌های مرتبط با همولیز یا مشکلات خونی مشاهده کرده‌اید، این نتایج می‌تواند به شما دید بهتری بدهد.
کدام یک از تشخیص‌های زیر به احتمال زیاد علت علائم این سگ است؟
نکاتی که باید از شرح کیس مورد توجه قرار گیرد:
- بی‌حالی و تورم یک‌طرفه مفصل: احتمال اختلالات انعقادی یا همارتروز مطرح می‌شود.
- خونریزی از لثه‌ها: نشان‌دهنده یک اختلال انعقادی سیستمیک است.
- رنگ‌پریدگی مخاط‌ها: احتمال کم‌خونی یا کاهش خون‌رسانی به بافت‌ها را مطرح می‌کند.
نکات مهم از آزمایش‌ها:
- کم‌خونی شدید: مقدار RBC و هموگلوبین پایین به وضوح نشان‌دهنده کم‌خونی است.
- اختلالات انعقادی شدید: طولانی شدن PT و APTT نشان‌دهنده مشکل در انعقاد خون است.
- پلاکت‌های پایین: نشان‌دهنده ترومبوسیتوپنی است که می‌تواند به دلیل مصرف بیش از حد پلاکت‌ها باشد.
تشخیص: (برای ظاهر شدن کلیک کنید)
- تشخیص: کوآگولوپاتی ناشی از مسمومیت با ضدانعقادهای جوندگان: با توجه به علائم بالینی (خونریزی از لثه‌ها و رنگ‌پریدگی مخاط‌ها) و نتایج آزمایشگاهی (اختلالات شدید انعقادی و ترومبوسیتوپنی)، تشخیص کوآگولوپاتی ناشی از مسمومیت با داروهای ضدانعقاد صحیح است.
- چرا این تشخیص درست است؟ ضدانعقادهای جوندگان مانند دیفناکوم مانع از بازسازی ویتامین K می‌شوند که برای تولید فاکتورهای انعقادی ضروری است. این امر باعث خونریزی‌های شدید می‌شود که در این سگ نیز دیده شده است. طولانی شدن زمان پروترومبین و APTT نشان‌دهنده این است که مسیرهای انعقادی به درستی عمل نمی‌کنند و پلاکت‌های پایین نشان‌دهنده مصرف بیش از حد پلاکت‌ها است.
توضیح بیماری: کوآگولوپاتی ناشی از مسمومیت با ضدانعقادهای جوندگان
کوآگولوپاتی ناشی از مسمومیت با ضدانعقادهای جوندگان به حالتی اطلاق می‌شود که در آن مصرف مواد ضدانعقاد (مانند دیفناکوم یا وارفارین) مانع از بازسازی ویتامین K می‌شود. ویتامین K برای تولید فاکتورهای انعقادی در کبد ضروری است، و در صورت کمبود آن، خونریزی‌های داخلی و خارجی رخ می‌دهد.
علائم بالینی:
- خونریزی از لثه‌ها: خونریزی‌های غیرقابل کنترل به دلیل عدم تولید فاکتورهای انعقادی.
- رنگ‌پریدگی مخاط‌ها: به دلیل از دست دادن خون.
- تورم مفاصل: می‌تواند به دلیل خونریزی در مفصل (همارتروز) باشد.
تشخیص:
- آزمایش‌های انعقادی: طولانی شدن PT و APTT از نشانه‌های کلیدی این مسمومیت است.
- آزمایش بیلی‌روبین: برای بررسی اثرات همولیز.
- سطح پلاکت‌ها: کاهش پلاکت‌ها به دلیل مصرف بیش از حد آن‌ها در روند خونریزی.
درمان:
- ویتامین K1: تجویز ویتامین K1 به صورت خوراکی یا تزریقی برای بازسازی مسیرهای انعقادی.
- انتقال خون: در موارد شدید، انتقال خون برای جبران از دست دادن خون ضروری است.
- درمان حمایتی: شامل پایش مستمر وضعیت انعقادی و جلوگیری از خونریزی‌های بیشتر.
پیش‌آگهی:
با شروع سریع درمان با ویتامین K1 و کنترل خونریزی، پیش‌آگهی معمولاً خوب است.
منابع
Lorenz, M. D., & Neer, T. M. (2006). Canine Internal Medicine: What’s Your Diagnosis? ۲nd Edition. Saunders Elsevier.
دیدگاهتان را بنویسید