تفاوت تشنج و سنکوپ چیست؟

تشنج چیست؟

تشنج یک حرکت ناگهانی و کنترل نشده بدن است که ناشی از فعالیت غیر طبیعی مغز است. برخی از سگ ها ممکن است تشنج جزئی داشته باشند ، که شامل تنها قسمت محدودی از بدن است. بسیاری از سگها دارای تشنج کلی یا کلرزهای تونیک-کلونیک هستند که شامل حرکات بدن و از بین رفتن آگاهی است.

علت تشنج چیست؟

تشنج میتواند توسط تعدادی از شرایط اساسی ایجاد شود. شایع ترین علت تشنج صرع ایدیوپاتیک است ، یک بیماری ارثی که منجر به افزایش تحریک پذیری سلولهای عصبی مغز میشود. سگ های مبتلا به صرع ایدیوپاتیک معمولاً اولین تشنج بین سنین شش ماه تا شش سال دارند. علاوه بر صرع ایدیوپاتیک ، سایر علل تشنج شامل سموم ، بیماری کبد یا کلیه ، ضربه مغزی یا تومورهای مغزی است.

سنکوپ چیست؟

سنکوپ از دست دادن موقت آگاهی و وضعیت ، که به عنوان “غش” یا “عبور” نیز شناخته میشود ، توصیف میکند. سنکوپ به دلیل اختلال موقتی در جریان خون یا انتقال اکسیژن به مغز ایجاد میشود. به طور معمول ، این ناشی از قسمت های فشار خون پایین است ، اگرچه سایر تغییرات داخلی نیز میتوانند باعث ایجاد سنکوپ شوند.

علت سنکوپ چیست؟

دلایل اصلی سنکوپ شامل بیماری های قلبی ، تومورهای قلبی ، استرس عاطفی یا اضطراب ، هیپوگلیسمی (قند خون پایین) یا ناهنجاری های سطح الکترولیت خون است. علاوه بر این ، برخی از اپیزودهای سنکوپ با اقدامات یا فعالیتهای خاصی از جمله سرفه ، ادرار ، دفع مدفوع انجام میشود.

علائم تشنج در سگ ها چیست؟

سگی با تشنج عمومی اغلب قبل از بروز تشنج واقعی ، رفتارهای غیر طبیعی را نشان میدهد. از چند ثانیه تا چند ساعت قبل از تشنج سگها ممکن است مخفی شوند ، ناله کنند ، اضطراب کنند ، لرزند و یا بزاق کنند. این دوره از زمان مرحله قبل از اکتشاف یا هاله نامیده میشود. در یک تشنج عمومی یا تونیک-کلونیک ، سگ به طور معمول دیده میشود که ناگهان در کنار او قرار میگیرد. پاها ابتدا سفت میشوند و این سفت شدن اغلب با حرکات دست و پا زدن ریتمیک / لرزان دنبال میشود. سر غالباً عقب نگه داشته میشود.

سگ ها ممکن است صدای آواز خواندن را داشته باشند ، حتماً حرکات مکرر یا جویدگی فک را تکرار میکنند و اغلب بیش از حد بزاق میشوند. به طور معمول ، سگ ها نیز در هنگام تشنج ادرار میکنند و یا از آن دفع میکنند. تشنج معمولاً تقریباً یک تا دو دقیقه طول میکشد.

تشخیص تفریقی سنکوپ و تشنج

نکته بسیار مهم در تشخیص تفریقی سنکوپ و تشنج این است که پس از پایان تشنج ، سگ ها دوره بهبودی پس از اکتشاف طولانی مدت خواهند داشت. بسته به نوع سگ ممکن است این دوره تا ۲۴ ساعت ادامه یابد. سگ ها به طور معمول گیج و گمراه میشوند. یک قسمت معمولی سنکوپ به طور ناگهانی و بدون مرحله هاله یا پیش از اکتشاف شروع میشود. سگ هایی که سنکوپ میکنند به طور معمول دچار حرکات آدامس فک یا افزایش بزاق نخواهند شد. این قسمت در عرض چند ثانیه تا چند دقیقه به پایان میرسد و سگ به سرعت بهبود می یابد ، بدون این که دوره ای بعد از اکتشاف از بین رفت.

سنکوپ اغلب توسط فعالیت هایی مانند ورزش ، پارس بیش از حد ، سرفه ، ادرار ، دفع مدفوع یا درد شدید ایجاد میشود. تشنج ممکن است در حین فعالیت یا در حالت استراحت اتفاق بیفتد ، اما به طور معمول با هیچ محرک خاصی همراه نیست. سگ های مبتلا به تشنج اغلب تغییرات رفتاری قبل از اشیاء را نشان میدهند ، مانند اضطراب یا ناله کردن سنکوپ تمایل دارد به طور غیر منتظره ای به وجود آید ، بدون هیچ گونه اخطار قبلی.

یک سگ با سنکوپ معمولاً بهبودی تقریباً فوری را نشان میدهد ، در حالی که یک سگ با تشنج اغلب بی تحرکی طولانی مدت یا بی حالی را بعد از یک قسمت نشان میدهد.